am I good enough?

Sommige mensen hebben hét gewoon, vraag me niet wat het is. Een dosis beauty; een mooie lach; fantastische kleding; perfecte vorm gezicht; niet te dik, niet te dun; dik, glanzend haar en een inner beauty. Maar ze bezitten vooral een dosis zelfvertrouwen waar je U tegen zegt. Iedereen vindt ze mooi, iedereen bewondert hen. En jammer genoeg, heb ik dat geluk niet. Ik heb geen fantastisch lach, mijn vorm van mijn gezicht is niet perfect en ik ben al zeker niet zelfverzekerd. Het probleem waar ik nu meezit is dat ik altijd te bang ben dat ik te saai ben, dat ik niet goed genoeg voor hen ben. Maar zoals mijn moeder altijd zegt: ,,Iedereen is gelijk, iedereen is zijn (of haar natuurlijk!) blote kont geboren." Tja, je kan alles over haar 'quote' zeggen, maar ze heeft een punt. 

Toch zijn er meiden die zich beter voelen dan de rest, zij gooien hun kin zo hoog de lucht in dat ik me verbaas dat ze niet boven op een kast knallen, zijn alles behalve vriendelijk en kijken arrogant uit hun ogen. Laat dit nou net het soort meisje zijn, waar ik onzeker van word. Ben ik wel leuk genoeg? Ben ik niet te saai?  Ben ik lelijk? Heb ik lelijk kleren aan? En het probleem is dat doordat ik deze vragen steeds herhaal in mijn gedachte dat ik vergeet om mezelf te zijn. Ik ga mezelf anders gedragen, probeer leuk genoeg voor de andere mensen te zijn. En juist doordat, klap ik dicht. Ik ben over alles wat ik wil gaan zeggen onzeker. Dit heb ik gelukkig niet bij iedereen. Ik ben ook echt niet het meisje die het laat doorschemeren dat ik me onzeker voel, ik probeer gewoon mezelf te zijn.

Maar waarom trekken we (ik ben bijna zeker dat ik niet de enige ben) zoveel aan wat de andere van ons denken? Dat is toch helemaal niet belangrijk. Wij leven ons leven, wij zijn zelf de schrijvers van ons eigen verhalen. Toen we geboren werden, begonnen we met een leeg boek. Iedere dag wordt die steeds wat voller, en willen we nou echt dat het vol komt te staan met geneuvel of de andere ons wel leuk zou vinden? Natuurlijk niet! En dit klinkt even heel eng, maar als ik over 70 jaar doodga wil ik nergens spijt van hebben, en zeker niet over deze onnozele dingen of iemand anders me wel leuk genoeg vindt druk maakte.